Trzeba zatrzymać się i poświęcić czas, ale dobrych rzeczy i godnych tego tak wiele.
A jednak wiemy wszyscy, że czeka na nas miss wykidajło, łasica cmentarna, ukryta w ogonie pawia czarna maszyneria, która wyłączy nam prąd w ciągu dnia.
Kto ile zdążył, tego mu zabrać nie zdoła.
Dlatego spieszymy się, obżeramy tak, że czasem zwracamy na posadzkę chłodną - podniecenie, myjemy palce. Cóż zrobić, chcemy żyć, najadać się, chwilą, która trwa. Lecz przestanie.
(Bezceremonialnie i bez cudzysłowów wykorzystani zostali Osiecka, Stachura, Nosowska, Szymborska)
chcemy żyć, najadać się
