Oko Boga

Wyrzucamy mu z pretensją zesłany nam los

kiedy nas on boli

i kiedy nas On boli

czemu, pytamy, tworzy cierpienia, ból, sytuacje bez wyjścia

czasem jako ci starożytni grecy śmiemy wyobrażać sobie że patrzy z góry

i rozkoszuje się naszymi trudami, cierpieniami, bólem

a gdy On patrzy to

nie tylko rozciąga linę od jednego krańca do drugiego końca

nie tylko prześwietla na przestrzał i obnaża 

nie tylko odbija dla nas w swoim oku właściwą naturę

i uwidacznia w nim obraz nas samych z boskiego dystansu

ale i widzi

i do tego oka trafia każde najdrobniejsze ziarno 

i cały człowiek

i i to ziarno i człowiek go kole w tym kole

które nie płacze choć zjada wszystkie smutki świata

i połyka cierpienia ustami których nie ma

chyba że go nie ma

wtedy nie