piątek, 27 marca 2015
Lublin two
Ludzie jak ziarnka piasku i prawda o prostym życiu ukrytym pomiędzy wspólnym śniadaniem, udzielaniem wywiadu, oglądaniem próby generalnej dawnych znajomych i poznawaniem znajomych nowych. Mała społeczność odnaleziona i to akurat, kiedy czytałem Piaskową Górę Bator, którą wszystkim gorąco polecam.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
ach! mogą mnie nazwać romantyczką, ale przypomniała mi się Ta melodia z Tego filmu (Motorcycle Diaries - De Usuahia a la Quiaca - Gustavo Santaolalla):
OdpowiedzUsuńhttps://www.youtube.com/watch?v=mMSwgG4UOWo
lubię jej słuchać, jak tak obrazki przed oczami się zmieniają między jednym zamknięciem powiek a drugim, np. w pociągu