Teraz chory

Jestem chory i chwilowo nie mogę odbierać cudów, które wcześniej odbierałem wokoło.

I dopiero, kiedy nie ma, to widzę, ile widziałem i wiem, ile dawały.

Gry cienia, światła i kolorów na brudnych schodach,

lewitujące po mandarynkach pestki,

drzwi do Narnii, choć zamknięte

wróćcie i napełńcie mnie zdziwieniem, niezrozumieniem i zachwytem

otwierajcie ukryte bramy do magicznych krain

stawiajcie mi pytania, których nie wypowiem

i wybaczajcie cierpliwie, że ciągle jeszcze zbyt pośpiesznie cieszę się wami i

chowam do kieszeni, jak udane zdjęcie, jak pamiątkę, jak dobre miłe wspomnienie

zapominając, że ani w przyszłości, ani w przeszłości nie żyjemy tak bardzo

jak w teraz.