Wakacja

Co sprawia, że kiedy zmieniam położenie geograficzne, zmienia się moje patrzenie i czucie?
Przecież nie zmieniam się ja. Gdy udajemy się w podróż, nie możemy przecież siebie zostawić, od siebie uciec, choć czasem chcielibyśmy lub po to nawet wyruszamy. Ale przecież to ciągle my, mimo zmiany miejsca. Dlaczego więc czuję inaczej gdy rozbieram się z kurtki na łódce i wchodzę w zimną wodę. Dlaczego czuję się inną osobą? Może w jednej przestrzeni przysłaniają mnie tej przestrzeni przypadłości. Obrastają - i wtedy zrastam się z nimi, myśląc że to ja - a gdy wyjeżdżam, całe to co na mnie narastało w tej przestrzeni, w tym uwikłaniu, a mną nie było - odpada w podróży. I może wtedy właśnie w nowym miejscu jestem najbardziej ja. I w tym miejscu sprawdza się znów mądrość że only way to go is inside, bo gdy podróżujemy, poznajemy siebie bez tego całego bagażu miejsca, relacji, nawyków i schematów w które jesteśmy na co dzień uwikłani. Poznajemy to ja, które jest najbardziej ja.

Kolory wsi

Zostawić wszystko znane tu i szukać skarbów wśród kolorów wsi.
Zdumiewające jak niewiele wystarczy do prawdziwego i głębokiego zachwytu i przeżywania.
Trzeba tylko odjąć, odjąć i odjąć. Odjąć cały nadmiar i zapewnić świeże powietrze. A reszta znajdzie się w powiewających wstążkach, porzuconych kamieniach, zapachu ogniska, łopatach na polach, dzieciach na drzewie, kurtce na gwoździu. Gdy się odejmie nadmiar i ogląda te rzeczy, to nie ma wątpliwości, że jesteśmy dziećmi Boga, mimo że nie wiadomo kim on jest i czy w ogóle istnieje.

Lato 76'

Rojek śpiewa:

Lato 76'
niewiele chciałem mieć
gdybyś nie zahamował
nie było by mnie.

Całą swoją złość, kieruję dziś do ciebie.


A Myśliwski pisze:

- Pamiętasz, szukałam tych listów, kartek dla ciebie i znalazłam notes ojca. - Zaczęła przewracać kartki. - Niedużo tu tych nazwisk, adresów, ale nie żył długo. Mógłbyś przepisać do swojego. (...) Jest w tym jego życiu trochę i mojego. O, doktor Zybert, dobry lekarz, przydałby ci się.
 - A po co mi wasze życie? - żachnąłem się.
 - Ty myślisz, że życie od ciebie się zaczyna?

A Lem pisze "Kongres Futurologiczny" i obejmuje swoim spojrzeniem jeszcze dłuższe okresy, w którym coś się rodzi z czegoś, z czegoś wynika. (bo nic się samo nie rodzi i bez śladu nie znika).

Rojek, Myśliwski, Lem a także Hanna Krall i Tkaczyszyn Dycki - wszyscy oni mają rację.